Der WebPhotoDesigner Tobias Schorr

Άρχισα να φωτογραφίζω από το 1981 και έμαθα το επάγγελμα του σχεδιαστή φωτογραφιών στην Σχολή Φωτογραφίας & Γραφιστικής Α. Λάζι το 1988. Φωτογράφηση και έρευνα της ηφαιστειακής χερσονήσου Μεθάνων ξεκίνησα από το 1986. Εν τω μεταξύ, έχουν περάσει πάνω από 30 χρόνια στα οποία έδωσα τα πάντα για τα Μέθανα και την Ελλάδα.
Πάντα πίστευα ότι θα υπήρχε ένα μέλλον για μένα εκεί. Δεν φοβόμουν ούτε το κόστος ούτε την προσπάθεια και χρησιμοποίησα τα τελευταία μου χρήματα για "ένα ρολό φιλμ διαφανειών Fuji Velvia" την στιγμή που όλοι γλνετήσαν στα μπουζούκια. Από το 2000 δημοσιεύομαι τις φωτογραφίες, τις περιγραφές και τις συμβουλές μου στην ιστοσελίδα μου www.Methana.com. Χρηματοδότησα τα πάντα και δεν υπήρχε ποτέ ερώτηση από αυτούς που επωφελήθηκαν περισσότερο από την ιστοσελίδα μου (ξενοδοχεία, καταστήματα και κοινότητα των Μεθάνων) αν μπορούσαν να την υποστηρίξουν με οποιονδήποτε τρόπο. Μπορώ να ζήσω με αυτό. Δεν είναι ωραίο, αλλά τι μπορούσα να περιμένω;

Είναι πραγματικά κακό όταν ακριβώς οι άνθρωποι που λάμπουν από έλλειψη ενδιαφέροντος, κλέβουν φωτογραφίες από την ιστοσελίδα μου και χρησιμοποιούν τις φωτογραφίες μου παράνομα! Αυτό το θέμα έχει τσιγαρίστει με τον δήμο Τροιζηνία-Μεθάνων εδώ και χρόνια και δεν έχει ακουστεί ακόμα περί καμία λύση ούτε από τη νέα διοίκηση.

Αν μπορούσα να εμπιστευτώ το ελληνικό νομικό σύστημα και όλα θα έφταναν σε ένα αξιόπιστο δικαστήριο, η οικονομική και ηθική βλάβη στον δήμο θα ήταν τεράστια.

Αλλά πρώτα απ 'όλα δεν εμπιστεύομαι το ελληνικό νομικό σύστημα και δεύτερον δεν θέλω καμία ζημιά στην εικόνα της περιοχής που αγαπώ και την οποία προωθώ εδώ και 30 χρόνια.

Οποιοσδήποτε θα μπορούσε να έρχεται σε επαφή μαζί μου και θα έπρεπε να ζητήσει την άδεια μου. Ίσως θα έδινα ακόμα καλύτερες φωτογραφίες και τιμές;

Αλλά δεν μπορείτε να κλέψετε τις φωτογραφίες μου! Αυτό δεν είναι επίσης νόμιμο, βάσει του ελληνικού νόμου περί πνευματικών δικαιωμάτων.

Και έτσι προχωρούν και κάθε τόσο βρίσκω νέους κλέφτες...

Ελληνικά γραφεία ειδήσεων, εταιρείες ενοικίασης σκαφών, ταξιδιωτικά γραφεία, ξενοδοχεία και πολλά άλλα κλέβουν.

Και όταν τους πιάσω με τη Lapixa.com, ακούω τις πιο ανόητες δικαιολογίες σαν "Βρήκα τις φωτογραφίες στο Google, έτσι ώστε όλοι να μπορούν να κάνουν ό, τι θέλουν μαζί τους ..." ή "πήρα τη φωτογραφία από τη μια ιστοσελίδα ενός ξενοδοχείου" ...

Αλλά αλίμονο, κάποιος να χρησιμοποιεί π.χ. το όνομα "Μακεδονία" - οι άνθρωποι γίνονται και φανατικοί!

Η κλοπή σε άλλους δεν είναι "πρόβλημα" ...

Βγαίνει πιο βίαια η καταστάση όταν αμφιβάλλεται ότι εγώ είμαι ο συντάκτης μιας φωτογραφίας. Η υπομονή μου τοτέ σταματά εκεί. Θα είναι ακριβό!

Ακόμα κι αν έχετε κάνει κάποιο λάθος, μπορείτε να μου μιλήσετε. Εφόσον είναι ιδιώτες. Όταν χρησιμοποιείται εμπορικά, δεν υπάρχει ανοχή. Όποιος χρησιμοποιεί έναν ιστότοπο για να κερδίσει χρήματα από αυτό, έχει καθήκον να ελέγχει την πηγή του υλικού του και να εργάζεται νόμιμα.

Είναι και θέμα που δεν μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ούτε μια φωτογραφία (ή κείμενο!) χωρίς την άδεια του συγγραφέα.

Πού είμαστε ????

Αν πάω σε ένα κατάστημα και παίρνω κάτι κλεμμένο και πιασμένο, υπάρχει μια μήνυση και έχω ποινικό μητρώο.

Αν κλαπεί, πρέπει να πάρω τον επικίνδυνο νόμιμο δρόμο μέχρι να πάρω το δικαίωμά μου και ο κλέφτης δεν έχει σχεδόν τίποτα να φοβάται; Παράξενο νομικό σύστημα!

Ναι - Έχω επίσης τρέξει σε (α)δικηγόρους για παραβιάσεις πνευματικών δικαιωμάτων και παρέμειναν πολύ ανενεργοί. Τώρα έχω βρει το Lapixa.com και μοιραζόμαστε τον κίνδυνο. Η Lapixa κερδίζει εύκολα το 60% και παίρνω, στην καλύτερη περίπτωση, ο τι άλλο θα ζητούσα για να χρησιμοποιήσει κανείς τις φωτογραφίες μου νόμιμα.

Τι είδους θόρυβος κάνω σχετικά με μια τόσο μικρή φωτογραφία στο Διαδίκτυο;
Δεν είναι μόνο μια φωτογραφία, χάνω κέρδη, είναι επίσης το άγχος να μην πάρω τα δικαιώματά μου. Είναι επίσης η περίπτωση με με Έλληνες ότι υπάρχει πίσω από την πλάτη μου μια πολεμική στάση εναντίον μου, και ότι εκείνοι που θα ήταν πραγματικά οι πελάτες μου, συνεχίζουν να με βλάπτουν.

Τι κοστίζει η "φωτογραφία" και γιατί είμαι τόσο "επιθετικός";
Πρέπει να χρηματοδοτήσω τη ζωή μου ως φωτογράφος. Αυτό περιλαμβάνει ότι πρέπει να διατηρήσω τον εξοπλισμό μου ενημερωμένο κάθε 5 χρόνια το αργότερο - μια τέτοια κάμερα μερικές φορές κοστίζει 2500-3500 €, συν φακούς που επίσης κοστίζουν 1000 - 2000 € ανά τεμάχιο. Απλά πρέπει να πληρώσω € 10.000. Αλλά πρέπει επίσης να πληρώσω ασφάλεια, μίσθωμα, έξοδα διαμονής και φόρους. Το γεγονός ότι μου στερούνται επίσης συνταξιοδοτικά δικαιώματα από τα 30 χρόνια δέσμευσις μου για τα Μέθανα, είναι μια λεπτομέρεια την οποία αργότερα εγώ θα πληρώσω ακριβά. Μόνο όσοι έχουν προσπαθήσει να ζήσουν σε ένα νησί σε ύφεση μπορούν να κρίνουν ότι η ζωή στα Μέθανα δεν ήταν εύκολη υπόθεση ...

Όχι - μια φωτογραφία δεν είναι μόνο ένα "κλικ"!
Οι φωτογραφίες που βρίσκονται στους ισοτόπους μου και στο Facebook είναι η επιλογή των καλύτερων φωτογραφιών. Έτσι, μπορείτε να υποθέσετε ότι από μια ταινία διαφάνειας με 36 πλάνα την εποχή τότε, ίσως 1-2 φωτογραφίες ικανοποίησαν τις ποιοτικές απαιτήσεις μου.

1 Fuji Velvia Prof. φίλμ σαϊτς τότε κοστίζει περίπου 15 DM, η εμφάνιση 10 DM.
Κάνει περίπου DM 25 ανά ταινία, ίσως 1-3 διαφάνειες ήταν τόσο καλές που έμειναν στο αρχείο μου.
Έχω περίπου 6000 διαφάνειες από το Μέθανα και μόνο. Έτσι εάν κάθε διαφάνεια μου κοστίσει περίπου 10 DM σε υλικό, τότε αυτό είναι μόνο το κόστος υλικών 60.000 DM. Χωρίς εξοπλισμό, ταξίδια, χρόνο, ασφάλιση και φόρους.

Αν στηρίζω έπειτα το γεγονός ότι έχω χάσει τουλάχιστον 10 χρόνια συνταξιοδοτικών πληρωμών επειδή έχω εγκαταλείψει την ιδιωτική μου ζωή, την καριέρα μου και το μέλλον μου ως καλοπληρωμένο φωτογράφο (τότε!) για τις 6000 διαφάνειες. Ποιο είναι το κόστος και η ΑΞΙΑ κάθε διαφάνειας; Και οι διαφάνειες κατέλαβαν σκηνές και ανθρώπους που δεν υπάρχουν πια.

Πόσο πρέπει λοιπόν να ορίσω την τιμή κάθε διαφάνειας;

Τώρα παίρνω μόνο ψηφιακές φωτογραφίες. Δεν είναι ούτε "φθηνότερα", επειδή η προσπάθεια δεν είναι μικρότερη. Επιστρέφω από ένα ταξίδι με περίπου 1000-3000 ψηφιακά αρχεία RAW. Για να επεξεργαστώ αυτές τις φωτογραφίες χρειάζομαι τουλάχιστον 1 εβδομάδα στον υπολογιστή, καλό υλικό (βαθμονομημένη οθόνη, συσκευές βαθμονόμησης, καλό υπολογιστή), ακριβό λογισμικό (Adobe Lightroom, Photoshop, λογισμικό βαθμονόμησης κλπ.), Μέσα αποθήκευσης και αντίγραφα ασφαλείας.

Παίρνω επίσης αεροφωτογραφίες με drones τα τελυταία χρόνια. Μέχρι τη στιγμή που έμαθα αυτό, "εξαντλήθηκα" 3 drones και το ένα ήταν σπασμένο από την αρχή. Αυτό ήταν περίπου 3000 € επένδυση, ασφάλιση αστικής ευθύνης αεροσκαφών κοστίζει 500 € ετησίως, επιπλέον κόστος για επιπλέον αποσκευές, ανταλλακτικά κλπ. Η προσπάθεια δεν ήταν επίσης λιγότερο, αφού δεν έμεινα πλέον στο GR, ξυπνήσα κάθε πρωί στις 5:00 π.μ. για να βρω ένα καλό σημείο εκκίνησης για την ανατολή ...

Και έρχονται πραγματικά κακές "ιστοσελίδες ειδήσεων" και απλά κλέβουν μια εναέρια άποψη επειδή δεν υπήρχε τίποτα για τα Μέθανα. Επειδή δεν ενδιαφερόταν κνένας επαγγελματίας φωτογράφος για τα Μέθανα. Επειδή κανείς δεν διακινδύνευσε το κόστος.

Αυτό που είναι ιδιαίτερα απογοητευτικό είναι ότι οι άνθρωποι των οποίων η χώρα διαφημίζω κλέβουν από μένα. Το 95% των κλεμμένων φωτογραφιών που ανακαλύπτω κλέβονται από Έλληνες.

Είναι αυτή η λεγόμενη "ελληνική τιμή" που κλέβετε από τους φίλους σας; Και στη συνέχεια να προχωρήσετε ένα βήμα πιο πέρα ​​και να χρηματοδοτήσετε τον εαυτό σας από τους ιστοτόπους της ΕΕ, όπου χρησιμοποιείτε παράνομα τις κλεμμένες φωτογραφίες ενός πολίτη της ΕΕ και δεν προσπαθείτε καν να βρείτε μια ειλικρινή, βιώσιμη λύση αν πιάνεστε;

Μπορούν οι Έλληνες να είναι "υπερήφανοι" για κάτι τέτοιο; Δεν κλέβουν έναν από αυτούς, αλλά έναν που είναι και υπήρξε πρεσβευτής της χώρας τους στο εξωτερικό.

Ποια είναι η νοοτροπία πίσω από αυτό;